-
1 skompromit|ować
pf Ⅰ vt 1. (wystawić na wstyd) to disgrace, to bring shame to- skompromitowałeś dobre imię rodziny you brought shame to a. you disgraced the family name- skompromitował szkołę he was a disgrace to the school ⇒ kompromitować2. (narazić na represje, krytykę) to compromise- zniszczył listy, które mogłyby go skompromitować he destroyed the letters which could have compromised him- skompromitowany polityk opuścił kraj the disgraced politician left the country ⇒ kompromitowaćⅡ skompromitować się (ośmieszyć się) to compromise oneself, to disgrace oneself- skompromitował się swoją niewiedzą he disgraced himself with his ignorance ⇒ kompromitować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skompromit|ować
См. также в других словарях:
skompromitować — dk IV, skompromitowaćtuję, skompromitowaćtujesz, skompromitowaćtuj, skompromitowaćował, skompromitowaćowany 1. «narazić kogoś na kompromitację, wystawić na wstyd albo na śmieszność; zaszkodzić czyjejś opinii» Skompromitować kolegę wobec znajomych … Słownik języka polskiego
narazić — dk VIa, narazićrażę, narazićzisz, narazićraź, narazićził, narazićrażony narażać ndk I, narazićam, narazićasz, narazićają, narazićaj, narazićał, narazićany «wystawić kogoś albo coś na niebezpieczeństwo, na działanie czegoś szkodliwego, spowodować… … Słownik języka polskiego
